Przejścia

Świeży e-album. Efekt współpracy z Axis Art Project.

gfx: saal

zapraszam do czytania i oglądania

pobierz

* * * (kiedy ojciec pił…)

kiedy ojciec pił

bił go po twarzy

uciekał wtedy na dach

gdzie było bliżej do gwiazd

marzenia pozostały marzeniami

a życie biło po twarzy

jeszcze bardziej

wiesz…

do przodu nie szło inaczej

jak w stanie nieważkości

Niedoszły astronom odchodzi do gwiazd*

                                   …każdy człowiek

                                   pozostawia po sobie jakiś ślad…

z dnia na dzień

kurczył się

coraz bardziej

aż odszedł w stan nieważkości

pozostawił po sobie

znoszone spodnie

wyciągnięty sweter

dziurawe skarpety

dzieci

które dawno go przeklęły

i zawsze kochającą matkę

która wybaczyła mu

ten ostatni lot

odchodząc zapomniał

skafandra i kasku

* wiersz jest kontynuacją mojego poprzedniego

wiersza publikowanego na tym blogu:

* * * (po równi chwiejnopochyłej…)

opatrzonego mottem z „Pijaków” Z. Herberta

Miłość

to ogród chwil szczęścia

esencja życia

i

ciężar

można go unieść

tylko we dwoje

Poeci

chodzą zwyczajnie między ludźmi

i pod kapeluszami nie noszą królików

nogi odrywające się od ziemi

to tylko złudzenie optyczne

a brzuchy

zazwyczaj wypełnione trywialnym pokarmem

tylko czasem z ust im się wymknie

jakieś abra cadabra

lub inne czary mary

tylko czasem

długopisem zaklętym

otwierają papierowe wrota

błękitowi innych światów